بیماری های قلبی عروقی با استفاده از مجموعه ای از تست های آزمایشگاهی و مطالعات تصویربرداری تشخیص داده می شوند. بخش اولیه تشخیص، دریافت شرح حال پزشکی و خانوادگی بیمار، بررسی عوامل خطر، معاینه فیزیکی و هماهنگی این یافته ها با نتایج آزمایش ها و تست ها است. بیماری های قلبی عامل بسیاری از مرگ و میرها می باشند همچنین عامل اصلی ناتوانی ها در افراد هستند. اگر بیماری قلبی دارید، مهم است که زودتر به بهترین جراح و متخصص قلب و عروق مراجعه نمایید ، اینگونه درمان بیماری آسان تر است. آزمایش خون و آزمایش های سلامت قلب می تواند به یافتن بیماری های قلبی یا شناسایی مشکلاتی که می تواند منجر به بیماری های قلبی شود کمک کند. انواع مختلفی از تست های سلامت قلب وجود دارد. متخصص قلب و عروق بر اساس علائم شما (در صورت وجود)، عوامل خطر و سابقه پزشکی تصمیم می گیرد که به کدام آزمایش یا آزمایشات نیاز دارید.
برخی از آزمایشات رایج برای تشخیص بیماری های قلبی عروقی عبارتند از:
کاتتریزاسیون قلبی
کاتتریزاسیون قلبی یک روش پزشکی است که برای تشخیص و درمان برخی از بیماری های قلبی استفاده می شود. در این روش، یک کاتتر (یک لوله بلند، نازک و انعطاف پذیر) را در یک رگ خونی در بازو، کشاله ران یا گردن شما قرار می دهند و آن را به قلب شما هدایت می کنند.
موارد استفاده از کاتتر می تواند برای موارد زیر باشد :
انجام آنژیوگرافی عروق کرونر
نمونه برداری از خون و عضله قلب
بررسی دریچه های قلب
انجام اقداماتی مانند آنژیوپلاستی یا جراحی های جزئی قلب برای رفع نقایص مادرزادی قلب یا تعویض دریچه های قلب
آزمایشات خون
آزمایشات درون آزمایشگاه برای شناسایی عوامل خطر بیماری های قلبی استفاده می شود. این آزمایشات شامل تشخیص چربی ها، کلسترول و اجزای چربی خون از جمله LDL، HDL، تری گلیسیرید است.
قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله برای تشخیص دیابت اندازه گیری می شود. پروتئین واکنشی C (CRP) و دیگر نشانگرهای پروتئین مانند آپولیپوپروتئین A1 و B برای تشخیص التهابی که ممکن است منجر به بیماری های قلبی شود استفاده می شود.
در طول حمله قلبی، سلولهای ماهیچه قلب میمیرند و پروتئینها را در جریان خون آزاد میکنند. آزمایش خون می تواند میزان این پروتئین ها را در جریان خون اندازه گیری کند. سطوح بالای این پروتئین ها نشانه یک حمله قلبی اخیر است.
یکی از نشانگرهای حمله قلبی، Cardiac Troponin-T است. سایر نشانگرهای زیستی عبارتند از فیبرینوژن و PAI-1، سطوح بالای هموسیستئین، افزایش دی متیل آرژینین نامتقارن و افزایش پپتید ناتریورتیک مغز (همچنین به عنوان نوع B شناخته می شود) (BNP).
سی تی اسکن قلب
سی تی اسکن قلب (توموگرافی کامپیوتری) یک آزمایش تصویربرداری بدون درد است که از اشعه ایکس برای گرفتن تصاویر دقیق از قلب و عروق خونی استفاده می کند. کامپیوترها می توانند این تصاویر را با هم ترکیب کنند تا یک مدل سه بعدی (3D) از کل قلب شما ایجاد کنند. این آزمایش می تواند به متخصصان قلب و عروق کمک کند تا مشکلات قلبی مختلف را شناسایی یا ارزیابی کنند.
مشکلات قابل شناسایی با سی تی اسکن قلب :
بیماری عروق کرونر
تجمع کلسیم در عروق کرونر
مشکلات در عملکرد قلب و دریچه های قلب
نحوه انجام سی تی اسکن قلب :
قبل از انجام آزمایش، رنگ کنتراست تزریق می شود. این رنگ قلب و عروق خونی شما را در تصاویر برجسته می کند. سی تی اسکنر یک دستگاه بزرگ و تونل مانند است. شما بی حرکت روی میزی دراز می کشید که شما را به داخل اسکنر می برد و در نهایت اسکنر عکس ها را می گیرد.
EKG/ECG (الکتروکاردیوگرام) یا نوار قلب
یک آزمایش ساده و بدون درد که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کند. الکترودهای کوچکی روی پوست قفسه سینه، بازوها و پاها نصب می شوند و در نهایت توسط یک دستگاه کوچک فعالیت های قلب بر روی یک نوار کاغذ گراف ثبت می شوند .
نوار قلب سرعت ضربان قلب و ریتم قلب را نشان می دهد. قدرت و زمان سیگنال های الکتریکی هنگام عبور از قلب نیز دیده می شود. EKG/ECG می تواند به تشخیص حمله قلبی، حملات آنژین، آریتمی و غیره کمک کند.
ام آر آی قلب
MRI قلب (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) یک آزمایش تصویربرداری بدون درد است که از امواج رادیویی، آهنرباها و رایانه برای ایجاد تصاویر دقیق از قلب شما استفاده می کند.
موارد قابل تشخیص با MRI قلب
نقایص مادرزادی قلب
بیماری عروق کرونر
مشکلات دریچه قلب
پریکاردیت
آسیب ناشی از حمله قلبی
روش انجام MRI قلب :
MRI یک دستگاه بزرگ و تونل مانند است. شما روی میز دراز می کشید سپس شما را وارد دستگاه MRI می کنند. دستگاه هنگام عکس گرفتن از قلب شما صداهای بلندی تولید می کند. گاهی اوقات قبل از آزمایش، ممکن است رنگ کنتراست نیز تزریق شود. این رنگ ، قلب و عروق خونی شما را در تصاویر برجسته می کند.
تست استرس
برای انجام این آزمایش، بیمار مجبور است فعالیت شدیدی بکند به عنوان مثال روی تردمیل بدود یا ورزش شدیدی کند در حالی که الکترودهای دستگاه EKG/ECG روی بدن قرار گرفته اند. به کسانی که نمی توانند ورزش کنند قرص داده می شود تا ضربان قلب آنها افزایش یابد. این آزمایش اثرات ورزش را بر روی قلب تشخیص می دهد.
در بیماران مبتلا به آترواسکلروز و بیماریهای عروق کرونر قلب، شریانهایی که توسط پلاکها تنگ شدهاند، نمیتوانند خون کافی را به ماهیچههای قلب در حالی که سریعتر میزند، تامین کنند. این موضوع ممکن است منجر به تنگی نفس و درد قفسه سینه شود. الگوی EKG/ECG، آریتمی ها و احتمال ابتلا به بیماری عروق کرونر و سایر موارد مرتبط را نشان می دهد.
اکوکاردیوگرافی
این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد یک تصویر متحرک از قلب استفاده می کند. همچنین یک آزمایش بدون درد است که در آن یک پروب روی قفسه سینه می چرخد و دستگاه تصویر قلب را روی مانیتور ایجاد می کند. این آزمایش اطلاعاتی در مورد شکل، اندازه، عملکرد، دریچه ها و حفره های قلب ارائه می دهد.
اکوکاردیوگرافی نیز ممکن است با داپلر ترکیب شود تا نواحی خونرسانی ضعیف به قلب را نشان دهد. این آزمایش قسمت هایی از عضله قلب را که به طور طبیعی منقبض نمی شوند و آسیب قبلی به عضله قلب را نشان می دهد.
پزشکان قلب از اکو برای تشخیص بسیاری از مشکلات قلبی مختلف و بررسی شدت آنها استفاده می کنند. انواع مختلفی از اکوکاردیوگرافی وجود دارد.
آنژیوگرافی عروق کرونر
آنژیوگرافی عروق کرونر (آنژیو) روشی است که از ترکیب رنگ کنتراست و تصاویر اشعه ایکس برای مشاهده داخل عروق خونی استفاده می کند. آنژیو می تواند نشان دهد که آیا پلاک شریان ها را مسدود کرده است یا خیر و اینکه انسداد چقدر شدید است. متخصصان قلب و عروق از این روش برای تشخیص بیماری های قلبی پس از درد قفسه سینه، ایست قلبی ناگهانی (SCA) یا نتایج غیرطبیعی از سایر آزمایشات قلبی مانند EKG یا تست استرس استفاده می کنند.
توموگرافی کامپیوتری پرتو الکترونی یا EBCT
EBCT به تشخیص رسوبات کلسیم یا کلسیفیکاسیون در دیواره عروق کرونر کمک می کند. این نشانه ها علائم اولیه آترواسکلروز و بیماری عروق کرونر قلب هستند. از این آزمایش معمولا برای تشخیص بیماری عروق کرونر قلب به ندرت استفاده میشود .
عکس اشعه ایکس قفسه سینه
گرفتن عکس با اشعه ایکس از قفسه سینه تصاویری از اندام ها و ساختارهای داخل قفسه سینه مانند قلب، ریه ها و رگ های خونی ایجاد می کند. این عکس می تواند علائم نارسایی قلبی و همچنین اختلالات ریوی و سایر علل وعلائم غیر مرتبط با بیماری قلبی را نیز آشکار کند. این آزمایشی است که به ندرت در تشخیص بیماری های قلبی استفاده می شود زیرا اطلاعات اضافی در مورد اکوکاردیوگرافی و سایر مطالعات تصویربرداری را ارائه نمی دهد.