سندرم بروگادا (brew-GAH-dah) یک بیماری نادر اما بالقوه تهدید کننده ریتم قلب (آریتمی) است که گاهی ارثی است.افراد مبتلا به سندرم بروگادا در معرض خطر افزایش ریتم نامنظم قلب هستند که از حفره های پایینی قلب (بطن ها) شروع می شود.درمان سندرم بروگادا شامل اقدامات پیشگیرانه مانند کاهش تب و اجتناب از داروهایی است که ممکن است باعث ایجاد آریتمی شوند. برخی از افراد مبتلا به سندرم بروگادا به یک دستگاه پزشکی به نام دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت (ICD) نیاز دارند.
علائم سندرم بروگادا
سندرم بروگادا اغلب علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند. بسیاری از افراد مبتلا به سندرم بروگادا نمی دانند که به آن مبتلا هستند. علائم و نشانه هایی که ممکن است با سندرم بروگادا مرتبط باشد عبارتند از:
- سرگیجه
- غش کردن
- نفس نفس زدن به خصوص در شب
- ضربان قلب نامنظم یا تپش قلب
- ضربان قلب بسیار سریع و پر هرج و مرج
- تشنج
یکی از علائم اصلی سندرم بروگادا، نتیجه نامنظم در نوار قلب (ECG) است.
علل سندرم بروگادا
سندرم بروگادا یک اختلال ریتم قلب است. هر ضربان قلب توسط یک سیگنال الکتریکی ساخته شده توسط سلول های خاص در حفره فوقانی سمت راست قلب تحریک می شود. منافذ ریز که کانال نامیده می شوند، روی هر یک از این سلول ها این فعالیت الکتریکی را هدایت می کنند که باعث ضربان قلب می شود. در سندرم بروگادا، تغییر در این کانال‌ها باعث می‌شود که قلب بیش از حد تند بزند و ریتم خطرناک قلبی (فیبریلاسیون بطنی) ایجاد کند. در نتیجه، قلب خون کافی را به بقیه بدن پمپاژ نمی کند. ریتم نامنظم که برای مدت کوتاهی طول می کشد می تواند باعث غش شود. اگر ضربان قلب نامنظم متوقف نشود، مرگ ناگهانی قلبی ممکن است رخ دهد.
سندرم بروگادا ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
- یک مشکل ساختاری در قلب، که تشخیص آن ممکن است سخت باشد
- عدم تعادل در مواد شیمیایی که به ارسال سیگنال های الکتریکی از طریق بدن کمک می کند (الکترولیت ها)
- استفاده از داروهای تجویزی خاص یا کوکائین
عوامل خطر سندرم بروگادا
عوامل خطر برای سندرم بروگادا عبارتند از:
سابقه خانوادگی سندرم بروگادا. این بیماری اغلب از طریق خانواده ها (به صورت ارثی) منتقل می شود. داشتن اعضای خانواده مبتلا به سندرم بروگادا خطر ابتلا به آن را نیز در افراد افزایش می دهد.
مذکر بودن . مردان بیشتر از زنان مبتلا به سندرم بروگادا تشخیص داده می شوند.
نژاد. سندرم بروگادا در آسیایی ها بیشتر از سایر نژادها رخ می دهد.
تب. تب باعث سندرم بروگادا نمی شود، اما می تواند قلب را تحریک کند و باعث غش یا ایست قلبی ناگهانی در افراد مبتلا به سندرم بروگادا، به ویژه کودکان شود.
عوارض عوارض سندرم بروگادا
عوارض سندرم بروگادا نیاز به مراقبت های پزشکی اورژانسی دارد. عوارض سندرم بروگادا عبارتند از:
ایست قلبی ناگهانی. اگر فوراً درمان نشود، این از دست دادن ناگهانی عملکرد قلب، تنفس و هوشیاری که اغلب هنگام خواب رخ می دهد، کشنده است. با مراقبت های پزشکی سریع و مناسب، بقا امکان پذیر است.
غش کردن. با سندرم بروگادا، غش نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
تشخیص و آزمایشات سندرم بروگادا
برای تشخیص سندرم بروگادا، پزشک موارد زیر را انجام می دهد:
یک معاینه فیزیکی انجام میدهد.
سابقه پزشکی شما را مرور می کند.
سابقه بیولوژیکی خانوادگی به خصوص سابقه مرگ ناگهانی در اثر ایست قلبی را بررسی می کند .
تست ها و آزمایشاتی را در نظر می گیرد .
چه آزمایشاتی برای تشخیص سندرم بروگادا انجام می شود؟
آزمایشات برای تشخیص سندرم بروگادا عبارتند از:
آزمایش ژنتیکی: با استفاده از نمونه بزاق یا خون، این آزمایش می تواند تأیید کند که شما دارای یک تنوع ژنتیکی خاص هستید که نشان دهنده سندرم بروگادا است. اقوام درجه یک پدر و مادر، خواهر و برادر و فرزندان شما هستند.
الکتروکاردیوگرام (EKG )
EKG همراه با دارو
آزمایش الکتروفیزیولوژی (EP )
آزمایش‌های خون : تعادل طبیعی الکترولیت‌ها مانند پتاسیم، کلسیم و منیزیم را بررسی می‌کنند و می‌توانند سایر علل ریتم غیرطبیعی قلب را رد کنند.
مدیریت و درمان سندرم بروگادا
سندرم بروگادا چگونه درمان می شود؟
هدف از درمان سندرم بروگادا این است که شما را از داشتن آریتمی بطنی دور نگه دارد و در صورت بروز آن درمان شود.
درمان شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ایزوپروترنول
کینیدین
دفیبریلاتور کاردیوورتر قابل کاشت (ICD) اگر تاکی کاردی بطنی، غش یا ایست قلبی دارید.
Ablation (در برخی موارد).
اگر علائمی ندارید، ممکن است پزشک شما به دلیل سابقه خانوادگی یا نتایج آزمایش تصمیم بگیرد که به ICD نیاز دارید. برخی از پزشکان ممکن است پی گیری های مکرر انجام دهند و فقط در صورت داشتن علائم، شما را درمان کنند. دیگر پزشکان با این رویکرد موافق نیستند زیرا اولین علامت شما می تواند مرگ ناگهانی قلبی باشد.
عوارض درمان :
ICD ها دستگاه های کاملی نیستند. آنها می توانند عوارض زیر را ایجاد کنند :
در زمان نامناسب شوک وارد کنند.
منجر به عملکرد نامناسب بشوند .
تبدیل به محل عفونت بشوند .
پیشگیری از سندرم بروگادا
اگر فردی در خانواده شما مبتلا به سندرم بروگادا باشد، می توان آزمایش ژنتیکی انجام داد تا مشخص شود که آیا شما به این بیماری مبتلا هستید یا در معرض خطر آن هستید یا خیر.
