جراحی قلب باز به نوعی جراحی گفته میشود که در آن قفسه سینه باز میشود و بر روی عضلات، دریچه‌ها یا شریان‌های قلب عمل جراحی انجام میگیرد.
با توجه به منبع مورد اعتماد موسسه ملی قلب، ریه و خون (NHLBI)، پیوند بای پس عروق کرونر (CABG) رایج‌ترین نوع جراحی قلب است که در بزرگ‌سالان انجام میشود. در طی این جراحی، یک شریان یا ورید سالم به یک شریان کرونری مسدود شده پیوند میشود. این امر به شریان پیوند شده اجازه می‌دهد تا شریان مسدود شده را “بای پس” کند و خون تازه را به قلب برساند.
پیوند عروق کرونر (CABG) که به‌عنوان جراحی بای پس قلب نیز شناخته میشود، رایج ترین نوع جراحی قلب باز است. این نوع جراحی روشی برای بازگرداندن جریان خون به نواحی قلب شما محسوب میشود. انسداد شریان میتواند جریان خون را قطع کند و باعث حمله قلبی یا علائمی شبیه حمله قلبی شود. جراحی پیوند عروق کرونر با استفاده از رگ‌های خونی سایر قسمت‌های بدن شما برای ایجاد یک مسیر انحرافی در اطراف انسداد، جریان خون را بازیابی میکند.
عمل جراحی پیوند عروق کرونر شامل گرفتن یک رگ خونی سالم از ناحیه قفسه سینه یا ساق پا است. رگ جدید زیر شریان قلب مسدود شده متصل میشود. مسیر جدید ایجاد شده، جریان خون به عضله قلب را بهبود میبخشد.
جراحی پیوند عروق کرونر مشکلاتی مانند آترواسکلروز یا بیماری عروق کرونر را درمان نمیکند اما میتواند علائمی مانند درد قفسه سینه و تنگی نفس را کاهش دهد. این جراحی که معمولا CABG نامیده میشود، ممکن است خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی را کاهش دهد.
به‌طورکلی جراحی قلب باز نیاز به باز کردن دیواره قفسه سینه دارد تا دسترسی جراح به قلب آسانتر شود. برای دسترسی به قلب، جراح استخوان سینه را برش داده و دنده‌ها را کنار میزند. جراحی قلب باز روشی مطمئن برای جراحان برای انجام جراحی قلب است.
چه زمانی جراحی قلب باز لازم است؟
جراحی قلب باز ممکن است برای انجام پیوند بای پس عروق کرونر انجام شود. این عمل معمولا برای افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب ضروری است.
مشکل عروق کرونر قلب زمانی رخ می‌دهد که رگ‌های خونی که خون و اکسیژن را به عضله قلب می‌رسانند باریک و سفت شوند. این مشکل “تصلب شرایین ” نامیده میشود.
تصلب شرایین زمانی اتفاق میافتد که مواد چرب، پلاکی را روی دیواره عروق کرونر تشکیل دهند. این پلاکها شریان‌ها را باریک کرده و عبور خون را دشوار میکند. وقتی خون نتواند به‌درستی به سمت قلب جریان یابد، ممکن است حمله قلبی رخ دهد.
جراحی قلب باز در موارد زیر نیز انجام میشود:
- ترمیم یا تعویض دریچه‌های قلب
- ترمیم نواحی آسیب‌دیده یا غیرطبیعی قلب
- کاشت وسایل پزشکی در قلب برای کمک به ضربان صحیح آن
- جایگزینی قلب آسیب‌دیده با قلب اهدایی (پیوند قلب)
مراقبت های قبل از جراحی قلب باز
در مورد داروهایی که مصرف میکنید، حتی داروهای بدون نسخه، ویتامین‌ها و گیاهان دارویی، به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک خود را از وجود هر گونه بیماری ازجمله تبخال، سرماخوردگی، آنفولانزا یا تب مطلع کنید. از دو هفته قبل از جراحی، ممکن است پزشک از شما بخواهد که سیگار را ترک کنید و مصرف داروهای رقیق‌کننده خون مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن را متوقف کنید. یک روز قبل از جراحی از شما خواسته میشود که خود را با صابون مخصوص بشویید. این صابون برای از بین بردن باکتری‌های روی پوست شما استفاده میشود و احتمال عفونت بعد از جراحی را کاهش می‌دهد. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که بعد از نیمه‌شب چیزی نخورید یا ننوشید. هنگامی‌که برای عمل جراحی به بیمارستان می‌رسید، پرستاران به شما دستورالعملهای دقیقتری میدهند.بعد از جراحی قلب باز چه اتفاقی میافتد؟
هنگامی‌که پس از جراحی از خواب بیدار می‌شوید، دو یا سه لوله در قفسه سینه خود خواهید داشت. این لوله ها برای کمک به تخلیه مایع از ناحیه اطراف قلب شما هستند. همچنین یک لوله داخل وریدی در بازوی خود برای تامین مایعات و یک کاتتر (لوله نازک) در مثانه برای خارج کردن ادرار قرار میگیرد.
شما همچنین به دستگاه‌هایی متصل خواهید شد که بر قلب شما نظارت میکنند. در صورت بروز مشکل، پرستاران در اطراف شما خواهند بود تا به شما کمک کنند.
معمولا اولین شب پس از عمل را در بخش مراقبتهای ویژه (ICU) سپری میکنید. سپس برای سه تا هفت روز آینده به یک اتاق مراقبت معمولی منتقل خواهید شد.
مراقبت های بعد از عمل قلب باز در خانه پس از جراحی، نقش مهمی در بهبودی شما دارد.
مراقبت از محل برش
مراقبت از محل برش بسیار مهم است. محل برش خود را گرم و خشک نگه دارید و دست‌های خود را قبل و بعد از لمس آن بشویید. اگر محل برش شما به خوبی بهبود یافته است و عفونت ندارد، میتوانید دوش بگیرید. دوش گرفتن با آب گرم (نه داغ) نباید بیشتر از 10 دقیقه باشد. محل برش نباید به طور مستقیم با آب برخورد کند. همچنین مهم است که به طور منظم محل برش خود را برای علائم عفونت بررسی کنید، که عبارت‌اند از:
- افزایش ترشح یا باز شدن محل برش
- قرمزی اطراف برش
- گرما در امتداد خط برش
- تب
مدیریت درد
مدیریت درد نیز بسیار مهم است، زیرا میتواند سرعت بهبودی را افزایش دهد و احتمال عوارضی مانند لخته شدن خون یا ذات‌الریه را کاهش دهد. ممکن است درد عضلانی، گلودرد، درد در محل برش یا درد ناشی از لوله‌های قفسه سینه را احساس کنید. پزشک احتمالا برای شما داروهای ضد درد تجویز میکند که میتوانید در خانه مصرف کنید. مهم است که داروها را طبق دستور مصرف کنید. برخی از پزشکان مصرف داروهای ضد درد را هم قبل از فعالیت بدنی و هم قبل از خواب توصیه میکنند.
خواب کافی
برخی از بیماران پس از جراحی قلب باز دچار مشکل خواب می‌شوند، اما مهم است که تا حد امکان استراحت کنند. برای داشتن خواب بهتر میتوانید:
- داروی مسکن خود را نیم ساعت قبل از خواب مصرف کنید
- از بالش‌هایی استفاده کنید که فشار عضلانی را کاهش دهند
- از مصرف کافئین مخصوصا در عصرها اجتناب کنید
در گذشته برخی معتقد بودند که جراحی قلب باز منجر به کاهش عملکرد ذهنی میشود. بااین‌حال بیشتر تحقیقات اخیر نشان داده است که چنین نیست. اگرچه برخی از بیماران ممکن است جراحی قلب باز انجام دهند و بعدا دچار زوال ذهنی شوند، اما تصور میشود که این امر به احتمال زیاد به دلیل اثرات طبیعی پیری است.
برخی از افراد پس از جراحی قلب باز، افسردگی یا اضطراب را تجربه میکنند. یک درمانگر یا روانشناس میتواند به شما در مدیریت این اثرات کمک کند.
توان‌بخشی
انجام برنامه های توان‌بخشی در افرادی که عمل قلب باز داشته‌اند، بسیار سودمند است. این کار معمولا به‌صورت سرپایی با چندین بار ویزیت در هفته انجام میشود.
درحالی که پاسخ به سوال طول عمر بعد از عمل قلب باز برای هر فردی متفاوت خواهد بود، به‌طورکلی یک خبر خوب وجود دارد: اغلب بیمارانی که عمل قلب باز انجام میدهند، میتوانند زندگی طولانی و سالمی پس از آن داشته باشند.
کسانی که با موفقیت این عمل را گذرانده و ماه اول بهبودی را پشت سر می‌گذارند، طول عمر مشابهی با افراد عادی دارند.
بااین‌حال کلید داشتن یک زندگی سالم، پیروی از راهنمایی‌های جراح قلب است. شما برای اصلاح قلب خود وقت گذاشته اید، اکنون زمان آن است که آن را در بهترین حالت خود نگه دارید.
