قلب به عنوان مهمترین عضو بدن شناخته میشود، به گونهای که حیات و موت انسان به فعالیت و عدم فعالیت آن بستگی دارد. این عضو مهم بدن ممکن است به دلایل مختلفی دچار مشکلات و بیماریهایی شود که فعالیت صحیح آن را با مشکل مواجه کند. یکی از این بیماریها التهاب عضله قلب یا میوکاردیت نام دارد. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان از این بیماری رنج میبرید تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید تا اطلاعات مفیدی در مورد نوع بیماری و راه و روشهای درمان آن در اختیار شما قرار دهیم.
التهاب عضله قلب یا cardiomyocytes چیست؟
به بافت ماهیچهای اطراف قلب، میوکارد میگویند، این بخش وظیفه منقبض کردن قلب و پمپاژ خون به تمام بخشهای قلب را بر عهده دارد. زمانی که این بخش ملتهب میشود دیگر کارایی صحیح خود را از دست میدهد. از سویی حجم قلب بزرگتر میشود و نمیتواند خون را به تمامی بخشهای بدن پمپاژ کند. این مورد ممکن است مشکلات گوناگونی مانند ضربانهای غیرطبیعی، تنگی نفس و درد در قفسه سینه را در پی داشته باشد. نمونه مزمن این بیماری حتی میتواند باعث لخته شدن خون و سپس سکتههای قلبی و مغزی و مرگ را در پیش داشته باشد. بنابراین باید به این بیماری توجه بسیاری شود تا در مراحل اولیه درمان شده و از بروز مشکلات جدی جلوگیری کند.
علائم التهاب عضله قلب چیست؟
- این بیماری مانند سایر بیماریها علائم و نشانههایی دارد که توصیه میشود در هنگام مشاهده هریک از آنها به پزشک مراجعه کنید تا اقدامات لازم انجام شده و از پیشرفت بیماری جلوگیری شود.
- این بیماری میتواند در هر سن و جنسیتی رخ دهد و در مراحل اولیه نشانههای مشخصی در پیش ندارد به همین دلیل تشخیص این بیماری بسیار سخت بوده و نیاز به تخصص و تجربه کافی دارد.
- اگر بیمار در مرحله اولیه بیماری باشد علائم و نشانههایی مانند بیماری آنفولانزا در او دیده میشود. برای مثال فرد دچار تب میشود و دردهای شدید و خفیفی در قفسه سینه خود احساس میکند. در این موارد حتی سادهترین فعالیتهای فرد دچار مشکل میشوند. به عنوان مثال تنفس فرد با مشکل مواجه میشود و نمیتواند مانند گذشته تنفس مناسب داشته باشد.
- اگر این بیماری از مراحل اولیه به مراحل حاد و پیشرفته برسد، علائم گستردهای در این فرد دیده میشود که میتوان از آن به مواردی همچون خستگی مفرط، تنگی نفس، تب شدید، دردهای مفصلی، رنگ پریدگی پوست و آبی شدن آن، جمع شدن آب و متورم شدن پاها و همچنین احساس درد شدید در قفسه سینه اشاره کرد.
- در مراحل مزمن و نهایی بیمار دچار اختلال جدی وضعیت علایم حیاتی خواهد شد و در این هنگام سیستم ایمنی بدن نیز با خطرات جدیتری مواجه میشود.
راههای تشخیص بیماری التهاب عضله قلب چیست؟
روشهای مختلفی برای تشخیص این بیماری وجود دارد که در ادامه به برخی از مهمترین و موثرترین راهها اشاره میکنیم.
- آزمایش خون: آزمایش خون یکی از اولین مواردی که برای تشخیص این بیماری نیاز است. نتایج آزمایش خون اطلاعات مفیدی در مورد میزان عفونت و التهابات موجود در بدن را نشان میدهند. همچنین حضور هر گونه ویروس، باکتری و انگل نیز در نتایج این آزمایش نشان داده میشود که میتوان از این طریق بیماری التهاب عضله قلب را شناسایی و درمان کرد.
- گرافی ساده قفسه سینه: یکی دیگر از تستهای کاردیت که میتواند وجود التهاب قلبی را به نمایش گذارد، گرافی ساده قفسه سینه است. پزشکان توسط نتایج این تست و بررسی تصاویر و آناتومی قفسه سینه میتوانند وجود این بیماری و نارسایی قلبی را تشخیص داده و اقدام به درمان آن کنند.
- الکتروکاردیوگرام: نوار قلب میتواند برای تشخیص این بیماری موثر باشد، زیرا روند فعالیت و ضربان قلب را به نمایش میگذارد و هرگونه ضربان غیرطبیعی در این نوار مشخص میشود. البته بعضی از پزشکان برای بررسی دقیقتر به بیماران خود توصیه میکنند تا از هولتر نوار قلب استفاده کنند تا اطلاعات برای مدت زمان طولانیتری تحت کنترل پزشک باشد.
- بیوپسی میوکارد یا نمونه برداری از عضله قلب: در برخی از مواقع امکان تشخیص بیماری با هیچ یک از روشهای گفته شده جواب نمیدهد. در این هنگام پزشک از روش بیوپسی برای نمونه برداری از بافت عضله قلب استفاده میکند. در این روش پزشک در طی کاتتریزه شدن قلب، قطعه کوچکی از بافت را برداشته و آزمایشهای لازم را بر روی آن انجام میدهد تا نتیجه صحیح مشخص شود.
درمان بیماری التهاب عضله قلب
- استراحت: در بسیاری از موارد تنها چیزی که بدن شما برای درمان لین بیماری احتیاج دارد استراحت است. بعد از تشخیص بیماری با توجه به صلاحدید پزشک شما به مدت سه تا شش ماه از انجام ورزشهای سنگین و رقابتی دور میمانید و کاملا استراحت میکنید تا عفونت و التهاب قلبی به مرور زمان برطرف شود.
- دارو: از مهمترین این داروها میتوان از داروهای ضد التهابی نام برد که باعث کاهش شدت و دوره بیماری و جلوگیری از عوارض شدیدتر میوکاردیت خواهند شد.
- بستری در بیمارستان: در مراحل حاد بیماری با توجه به توصیه و نظر پزشک، بیمار در بیمارستان بستری میشود تا مراقبتهای ویژه از آن صورت گیرد و هیچگونه خطری مانند حمله قلبی و ضربانهای غیرطبیعی به بدن او آسیب نرساند.